Techniki Energizacji Mięśni
Zespół technik wykorzystujących wysiłek fizyczny pacjenta, mający na celu likwidacje istniejących zaburzeń w obrębie tkanek miękkich. Wskazane są w przypadku hipertonusu mięśniowego, przykurczy pochodzenia mięśniowego i łącznotkankowego, zastoju żylnego, osłabieniu mięśni, ograniczeniu ruchu wynikającego z zaburzeń tkanek miękkich.
Mięśniowo-Powięziowe Rozluźnianie
Powięź to płaska włóknista tkanka, która otacza ciało pod skórą, otacza i przedziela mięśnie oraz grupy mięśniowe dzieląc je na warstwy. Powięź tworzy integralna, nieprzerwaną łączącą strukturę od przyczepów w wewnętrznych częściach poprzez powięzi narządów o rozcięgna podeszwowego stóp. Uszkodzenie w obrębie systemu powięziowego np. zrost, blizna może spowodować wzmożone napięcie nawet w odrębnych obszarach naszego organizmu, powodując kompresje w stawach , ograniczenie przepływu płynów oraz ucisk na struktury nerwowe, a tym samym objawy bólowe. Terapeuta poszukuje ograniczenia w przesuwalności powięzi i wykorzystując fenomen rozluźnienia likwiduje zaburzenia.
Techniki Aktywnego rozluźniania
Polegają na utrzymywaniu stałego nacisku lub zablokowaniu tkanek podczas, gdy jednocześnie wykonywanie jest rozciąganie tkanki. Szczególnie skuteczna po urazach sportowych i po długich unieruchomieniach.
Wyróżniamy trzy rodzaje technik aktywnego rozluźniania:
- pasywna: terapeuta utrzymuje nacisk na tkankę i sam porusza częścią ciała, która ma rozluźnić
- pasywna: terapeuta aplikuje nacisk a pacjent wykonuje ruch ciała w kierunku rozciągania. Jest ona bardziej intensywna oraz pacjent sam kontroluje ruch wyznaczając granice zakresu przez niego tolerowanego, unikając tym samym bólu.
- w pozycji obciążenia stawu: jest bardzo efektywna w przywracaniu pełnej funkcji tkanek. Powinna być wykonywana w końcowej fazie leczenia.
Terapia punktów spustowych
Punkt spustowy to wrażliwe miejsce w obrębie hipertonicznych tkanek, które jest bolesne pod wpływem ucisku i powoduje ból promieniujący oraz inne objawy w obszarach ciała odległych od miejsca drażnienia(wg Janet Travell). Likwidując te punkty podrażnienia doprowadza się do znacznego zmniejszenie napięcia tkankowego w danym obszarze zaburzenie. Rozluźnioną tkankę należy na końcu doprowadzić do prawidłowej długości poprzez techniki wcześniej wymienione. Do likwidacji punktów spustowych można wykorzystać min. ucisk, głębokie głaskanie lub pozycyjne rozluźnianie (positional release, strain–counterstrain).
Technika (Positional release)
Polega na ułożeniu danego stawu w pozycji maksymalnego rozluźnienia i utrzymaniu tej pozycji przez 20-120 sekund powodując radykalną poprawę zakresu ruchu, jego rozluźnienie oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych. Terapeuta wyszukuje najbardziej wrażliwego punktu i monitorując go palcem układa ciało pacjenta w pozycji która spowoduje zniknięcie lub zmniejszenie bolesnego punktu o 80%. Pozycja ta jest utrzymywana przez 90 sekund. Technika jest całkowicie bezbolesna i ma bardzo dobre zastosowanie w stanach ostrych.
